Centrum voor de Sociale Leer van de Kerk - CSLK






RSS en Delen

link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook

Een vreemd land als vaderland

Communio wijdt nummer aan problematiek van christelijke vluchtelingen in Europa

gepubliceerd: dinsdag, 15 augustus 2017
Een vreemd land als vaderland

Het Inter­na­tio­naal Katho­liek Tijd­schrift wijdt haar dubbel­num­mer 3-4 (uitgave au­gus­tus 2017) aan de pro­ble­ma­tiek van de chris­te­lijke vluch­te­lingen in Europa. De web­si­te van het tijd­schrift geeft het volgende hier over aan:

Eén van de vroegste chris­te­lijke ge­schrif­ten uit de periode on­mid­del­lijk na het Nieuwe Testa­ment, de Brief aan Diognetus, beschrijft het leven van de chris­te­nen als van mensen die wezen­lijk vreem­de­lingen zijn op aarde, omdat hun vaderland elders is, in de hemel (cf. Fil. 3, 20): “Elk vreemd land is hun een vaderland en elk vaderland een vreemd land”.

Op een bij­zon­der schrijnende manier hebben deze oude teksten een con­fron­terende actuali­teit en concreet­heid gekregen door de vluch­te­lingen­stroom die sinds de zoge­noemde Arabische Lente en de daaruit volgende instabili­teit in het Nabije-Oosten op gang geko­men is. Honderd­dui­zen­den mensen zijn op zoek gegaan naar vei­lig­heid, geluk en een nieuwe toe­komst op het Europese continent. Deze vluch­te­lingen zijn van zeer diverse afkomst en ach­ter­grond. Onder hen zijn ook groepen chris­te­nen, die vanuit een min­der­heidspositie in het Nabije-Oosten terecht­ko­men in de gese­cu­la­ri­seerde (West-)Europese cultuur. Ver­schil­lende aspecten van de pro­ble­ma­tiek van deze chris­te­lijke vluch­te­lingen wor­den in dit nummer van Communio belicht.

Communio is vereerd dat Mgr. J.H.J. van den Hende, bis­schop van Rotter­dam en voor­zit­ter van de Neder­landse bis­schop­pen­con­fe­ren­tie, die vanuit zijn hoe­da­nig­heid als bis­schop-referent voor de oecumene ook de contacten met katho­lie­ken van de Byzan­tijnse ritus en met de oosterse en orthodoxe Kerken behar­tigt, in een eerste bijdrage de zorg uitspreekt van de Kerk voor chris­te­nen die gebukt gaan onder ver­vol­ging.

Drie ge­tui­ge­nissen maken de pro­ble­ma­tiek van de ver­volgde chris­te­nen concreet en tast­baar. Mgr. Bashar Matti Warda, aarts­bis­schop van Erbil (Irak), ver­telt over de ver­vol­ging van chris­te­nen door ISIS. Serina Mansoor, even­eens afkoms­tig uit Irak, kwam in 2007 naar Neder­land. Zij beschouwt zich­zelf als één van de gelukkigen die de oorlog en terreur kon­den ontvluchten. De van oorsprong Syrische Daher, Lama, Hazem en Joul Lutfi leggen in een gesprek, dat Communio met hen gevoerd heeft, ge­tui­ge­nis af van hun chris­te­lijke geloofs­over­tui­ging, waarvoor ze bereid waren ver­vol­ging en vlucht te doorstaan.

Na deze ge­tui­ge­nissen, die een beeld geven van de actuele situatie, laten we paus Fran­cis­cus aan het woord, die in zijn recente Bood­schap voor de Wereld­dag van mi­gran­ten en vluch­te­lingen een stem geeft aan het lij­den van de mi­gran­ten­kin­de­ren.

Deze tekst van de paus wordt gevolgd door een Bijbelse be­zin­ning van de hand van pastoor Ruud Gouw over de voor­stel­ling van Jezus als een vluch­te­ling in het Mattheüsevan­ge­lie. Leo van Leijsen, mede­wer­ker van de Katho­lie­ke Vereni­ging voor Oecumene, geeft in een fun­da­men­teel over­zichtsartikel een beeld van de ver­schil­lende ker­ke­lijke ge­meen­schappen waaruit de meeste vluch­te­lingen in Europa afkoms­tig zijn. In zijn kerk­rechte­lijke bijdrage gaat Ton Meijers in op het recente schrijven van paus Fran­cis­cus, De concordia inter codices. Door de vluch­te­lingen­stroom groeit de aanwe­zig­heid van chris­te­nen van de Oosterse ritussen in het Westen. In De concordia inter codices heeft de paus ver­schil­lende bepa­lin­gen opgeno­men die de ver­hou­ding tussen het Latijnse en het Oosterse Recht op meer­dere be­lang­rijke thema’s herdefiniëren. Van li­tur­gische aard is de bijdrage van Jo Hermans, die de ver­schil­lende dimensies van het (nieuwe) mis­for­mu­lier “Voor vluch­te­lingen en ballingen” uit het Romeinse missaal analyseert. Pierpaolo en Andrea Flesia zijn met hun gezin lid van de Ge­meen­schap Johannes XXIII, die in Italië betrokken is bij de opvang van boot­vluch­te­lingen. Hun ge­tui­ge­nis toont hoe de Kerk niet alleen door gebed, maar ook door daad­wer­ke­lijk hulpbe­toon probeert de thuis­lozen een opvang te bie­den.

De pogingen vanwege het poli­tieke bestel om een oplos­sing te berei­den voor de men­se­lijke tragedies die verbon­den zijn met het geweld in het Nabije-Oosten en de daar­mee samen­han­gende vluch­te­lingen­stroom, wor­den ver­woord door Pieter Omtzigt en Ewelina U. Ochab en door Wouter Beke, prominente christendemocra­tische politici in resp. Neder­land en België.

Bron: http://communio.nl